۱چو تاک حقیقی منم بر بشر

بود باغبانم خدای پدر

۲نیارد اگر شاخه میوه پدید

پس آن باغبان شاخه خواهد برید

ولی گر شود شاخه‌ای بارور

شود پاک تا بر دهد بیشتر

۳شنیدید چون گفته‌هایم به جان

شما پاک باشید در اینجهان

۴بمانید در من و من در شما

نیارد بر ار شاخه، گردد جدا

۵شما شاخه هستید و من همچو تاک

بمائید در من که باشید پاک

اگر من شوم در شما بر قرار

بود میوه‌های شما بی‌شمار

۶اگر شاخه گردید از من جدا

شود خشک و سوزاند آنرا خدا

۷بماند کلامم اگر در شما

کنم آنچه خواهید، فوری عطا

۸جلال پدر در منست آشکار

فراوان اگر میوه آرید و بار

به شاگردی من کنید افتخار

چو بر من محبت کند کردگار

۹چو کردم محبت بسی با شما

بمائید در مهر من پا به جا

۱۰به احکام من گر شوید استوار

بمانید در مهر من پایدار

که من هم نمودم از روی بصر

مراعات حکم خدای پدر

بمانم به مهر پدر استوار

چو گشتم ز سوی پدر رهسپار

۱۱نمودم بدین سان کلامم بیان

که کامل شود شادی پیروان

۱۲که حکمم بود این به نوع بشر

محبت نمائید بر یکدیگر

بدان سان که کردم محبت به نوع

ز روی صفا و رضا و بطوع

۱۳نکرده کسی این چنین در جهان

که جان را نهد در ره دوستان

۱۵نخوانم شما را از این پس غلام

که ارباب تنها شناسد به نام

و لیکن شما را بخوانم چو دوست

نمایم کرم هر چه خوب و نکوست

بگفتم شما را کلام پدر

شدید از جلال خدا بهره ور

۱۶شما خود نگشتید نزدم روان

شما را بخواندم من ای پیروان

نمودم مقرر برای شما

که باشید پر میوه بهر خدا

بماند همان میوه‌ها پایدار

به بینند از آن رحمت کردگار

۱۷شما را کنم حکم بار دیگر

محبت نمائید بر یکدیگر

۱۸جهان گر شما را نماید جفا

مرا دشمنی کرده پیش از شما

۱۹نباشید چون زین جهان فسون

کند دشمنی با شما دهر دون

نمودم شما را چو من انتخاب

به دنیا از آنید اندر عذاب

۲۰بگفتم شما را بدین سان کلام

که ارباب برتر بود از غلام

مرا گر نمودند رنج و عذاب

شما را بود حال دیگر خراب

چو کردند اجرا کلام مرا

نمایند اجرا مرام شما

۲۱و لیکن چو نامم به روی شماست

شما را به دنیا بسی رنج‌هاست

چو مردم گرفتار اهریمن اند

خدای فرستنده را دشمن اند

۲۲نبودم اگر با بشر هم کلام

بشر بود وارسته از انتقام

بهانه ندارید لیکن کنون

چو هستید در گمرهی سر نگون

۲۳هر آن کس که دشمن شناسد مرا

بود دشمن ذات پاک خدا

۲۴نمیشد اگر معجزاتی عیان

گناهی نمی‌بود بر مردمان

و لیکن چو دیدند و دشمن شدند

قدم در طریق شقاوت زدند

۲۵شریعت نوشته بر این قوم پند

که بیهوده مردم مرا دشمن اند

۲۶و لیکن چو روح القدس در رسد

به نامم به دنیا شهادت دهد

که آن روح صادر شود از پدر

فرستد همان را به دنیا پسر

۲۷شما نیز باشید شاهد مرا

چو بودید در نزدم از ابتدا.»